j Bert Hermans Gereguleerde concurrentie of mededinging vormt binnen het Nederlandse zorgstelsel een belangrijke randvoorwaarde voor een doelmatige en kwa- tatief goede zorgverlening. Voorwaarde daarbij is wel dat die concurrentie op een eerlijke wijze verloopt. Het mededingingsrecht is erop gericht die e- lijke concurrentie te kunnen waarborgen. Daarbij gaat het erom ongewenste economische effecten van beperkingen van de concurrentie tegen te gaan. Dit deel begint in hoofdstuk 12 met een ‘verzuchting’ vooraf: de toepassing en invloed van het Europese recht op het gereguleerde marktwerkingsbeleid in de zorgsector. Steekt het Europese recht een stok in de wielen of biedt het juist kansen? Sluijs biedt stof tot nadenken. Dat de gezondheidszorg geen gewone sector is, blijkt wel uit het feit dat het een specifieke markttoezichthouder kent. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) houdt op basis van de Wet marktordening gezondheidszorg (WMG) toezicht op de sector. Aan de hoofdlijnen van die wet besteedt Algera a- dacht in zijn bijdrage aan dit boek (hoofdstuk 13). Het sectorspecifieke toe- ´ ´ zicht van de NZa gaat volgens artikel 18 WMG voor het toezicht van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) op basis van de Mededingin- wet. Het NZa-toezicht houdt in dat marktwerking in de zorgsectoren wordt bevorderd daar waar mogelijk en wenselijk. Verder bewaakt (via monitoring) de NZa daar waar sprake is van vrije tarieven dat de marktwerking zo goed en zo eerlijk mogelijk plaatsvindt.weiterlesen