Was ihre Maa verdienet, das het d Frou Tschmui nid gewüsst. Um ds Gäld heig si sech nüüt z kümmere. Sie überchömi ds nötige Hushaltigsgäld, u dermit baschta! Dass Tschumi wäg em Gäld syner eigete Aasichte gha het, isch nid ganz vo nüüt cho. Als Bueb het er synerzyt chuum öppis z lache gha. Si hei deheime hert düre müesse. Drum het er sech scho früech gschwore: Er wöu derfür sorge, dass är de einisch Gäld heigi. U wen er einisch sött hürate, de söu sy Frou vo jedem Füfi müesse säge, für was si's usggä heig. Er het de nahdisnah würklech es ghörigs Schübeli chönne uf d Syte tue. Nume mit öppisem het er nid grächnet: mit syr Frou. Mit der Zyt het sech d Frou Tschumi nämlech überleit, ob si nid chly meh für sich sötti luege, si syg zleschtamänd o öpper. U da isch du öppis gscheh, wo em Tschumi gar nid i Chratte passt het.weiterlesen