W anneer mensen van buitenaf zich met je leven bemoeien en willen dat je – onder hun (bege)leiding – verandert in een richting die zij a- geven, hoe reageer je dan? Maatschappelijk werkers dienen zich te - aliseren hoe potentiële cliënten op zo’n benadering kunnen reageren. Daar begint dit hoofdstuk mee. Twee reacties op ervaren inperking van vrijheid worden besproken: reactance en strategische zelfpresent atie . De maatschappelijk werker doet er verstandig aan deze uitingen van de cliënt te zien als reacties op de situatie en niet als kenmerken van de cliënt als persoon (4.2). Als de potentiële cliënt al wil meewerken aan verandering, dan zal dat in eerste instantie ingegeven zijn door de druk, aandrang of verwachte beloningen van buitenaf (extrinsieke motivatie ). Maatschappelijk w- kers vinden dat doorgaans een ‘minder soort’ motivatie, maar als sta- punt moet extrinsieke motivatie wel degelijk gewaardeerd worden. Soms is dat het enig haalbare, maar in veel gevallen kan van daaruit de – dikwijls lange weg – naar intrinsieke motivatie bewandeld worden, waarbij uiteindelijk het perspectief van de maatschappelijk werker en dat van de cliënt (ook wel buiten- en binnenperspectief genoemd) ten minste deels samenvallen (4.3). Op die weg moet gerekend worden op ambivalenties en regelmatige ‘terugval’ bij de cliënt: veranderingen in doen en laten van mensen voltrekken zich zelden in een rechte lijn. Hiermee rekenen laat voor werker en cliënt ruimte om te focussen op de kansen die in de situatie besloten liggen (4.4).weiterlesen