De plattdüütsche Sprak is `ne schöne Sprak, is `ne läbennige Sprak. Sei is dörch politische un gesellschaftliche Entwicklungen trüchsett`t worden. Oewer dat verlohnt sik, sik mit ehr tau beschäftigen un sei tau verwennen. In de Literatur gifft dat grotorrige Gedichte, Kortgeschichten un Romane, de von dat Läben up`n Dörpen, in de lütten Städte, von Berufs – un Bevölkerungsgruppen ( Seelüd, Buern, Adel, Deinstmätens u. a.) vertellen. Ok Sprüche,Rädensoorten un Verglieks –Bispille sünd noch in Gebruk orrer för niege Situationen taupass makt worden. De plattdüütsche Flickenteppich sall doruphenwiesen, wat up Platt allens moeglich is, sall Spaß maken un Anrregung sin, sik mit Plattdüütsch tau befaten. Na, denn man tauweiterlesen