De mogelijkheden voor tandheelkundige verzorging van mensen met een handicap zijn sterk verbeterd door de invoering per 1 januari 1990 van de regeling "bijzondere tandheelkundige hulp ziekenfondsverzekerden". Door de regeling kan honorering van de tandarts plaatsvinden op tijdbasis, is uitgebreidere hulp mogelijk dan die waarop niet–gehandicapten aanspraak kunnen maken en kan een patiënt voor advies en/of behandeling naar een centrum voor bijzondere tandheelkunde worden verwezen.Om meer bekendheid aan deze regeling te geven en tandartsen, mondhygiënisten en assistenten te stimuleren patiënten met een handicap daadwerkelijk in hun praktijk te behandelen, hebben in de afgelopen jaren verschillende informatieve activiteiten plaatsgevonden. Een en ander heeft geleid tot een toenemende vraag naar meer specifieke kennis over tandheelkundige zorg voor mensen met een handicap. Dit is de reden geweest om enkele bijdragen over dit onderwerp uit de uitgave Kindertandheelkunde te bundelen in een op zichzelf staande uitgave.weiterlesen