Het is eind augustus, buiten schijnt de zon en binnen zitten een stuk of tien jonge mensen bij elkaar. De een quasi ontspannen, de ander wat duidelijker zenuwachtig, allemaal in afwachting van de eerste onderwi- groep die op het punt staat te beginnen. Ze zijn langs verschillende wegen hier terechtgekomen. De meesten komen rechtstreeks van de middelbare school, het merendeel hiervan komt van de havo, sommigen komen van het vwo en weer anderen zijn ingestroomd via het mbo. Verschillende wegen, verschillende gezichten, verschillende verwachtingen, maar één ding hebben ze gemeen: ze staan allemaal aan het begin van een nieuwe opleiding, waarvan ze nog niet precies weten, wat die hen zal brengen. Dat gaat veranderen op het moment dat de eerste bijeenkomst begint. Als het goed is komt deze situatie je min of meer bekend voor: de e- ste bijeenkomst van de onderwijsgroep in je eerste jaar van het hoger beroepsonderwijs. Dat roept bij velen wat tegenstrijdige gevoelens op, zo’n kleine groep is niet alleen maar ‘studentvriendelijk’. Er zit ook een andere kant aan: je kunt je niet verstoppen. Of je wilt of niet, je moet wel mee doen. Het blijft niet bij deze impliciete boodschap. Je krijgt heel uitdrukkelijk te verstaan wat men hier van jou verwacht, namelijk actief participeren, initiatieven ontplooien, zelf verantwoordelijk zijn voor je leerproces. Dit alles omdat de opleiding van je keuze op enig moment ‘studentgecentreerd’ is geworden en de overstap heeft gemaakt naar ‘p- bleemgestuurd onderwijs’.weiterlesen